نه تحریم ، نه مشارکت، بلکه تظاهرات ضد حکومتی در روز انتصابات فرمایشی نمایشی - انتخابات

  بیش از دو سال از جنبش اعتراضی ملی‌ مردمی ایران می‌گذرد و گمانه زنی‌‌ها برای حملهٔ احتمالی‌ به ایران افزایش می‌‌یابد. بدون شک از فردای استقرار حکومت امیران اسلامی به علت وجود بی‌ عدالتی ، کشتار، حق کشی، و عدم به تحقق‌ پیوستن وعده ها،  حرکت‌های اعتراضی مردم در قالب فعالیت‌های حزبی و آرام آرام در قالب نارضایتی‌های عمومی در جامعهٔ ایران طنین انداز شد، اما حکومت خودکامه از همان ابتدا مخالفین خود را با خشونت از سر راه برداشت

نقطه اوج نارضایتی مردم، دو سال گذشته به بهانه تقلب در انتصبات فرمایشی نمایشی بود که در ابتدای کار به بهانه حمایت از آقای موسوی به جریان افتاد و پس از مدت کوتاهی‌ تبدیل به اعتراض به کلییت حکومت اسلامی شد

سیاست حکومت اسلامی برای جلوگیری از ایجاد فضای اعتراضی و بهانه حضور مردم در  صحنه، لغو انتخاب رئیس جمهور و تبدیل آن به نخست وزیری است که نشان از خواست نظام برای هر چه بیشتر دور نگاه داشتن مردم از صحنه است.در حقیقت حکومت اسلامی می‌داند که به علت عدم وجود مشروعیت بین  جامعه ، ایجاد هر نوع فضا و هر نوع بهانه میتواند برای او دردسر ساز شود

به زودی زمان انتصابات فرمایشی نمایشی مجلس شورای اسلامی فرا می‌رسد و با شگفتی مشاهده میشود که اکثر گروه‌ها دم از " تحریم " انتصبات ( انتخابات ) میزنند، اما به راستی‌ اگر مردم در خانه بمانند چه کسی‌ سود خواهد برد؟

در اینکه حکومت اسلامی با عده‌ای از ایادی خود به قیمت یک ساندیس جلوی بعضی‌ از اماکن رای گیری را پر خواهد کرد و پس از فیلم برداری و بهره گیری تبلیغاتی‌ همان‌ها را با وسیلهٔ نقلیه به مکان دیگری برای رأی‌گیری انتقال میدهد  و با پخش برخی‌ از تصاویر و بهره گیری از عده‌ایی " عاشقان ولایت ( به بهانه یک عدد ساندیس ) " آنطور وانمود خواهد کرد که دارای مشروعیت است، شکی نیست. این همان سیستمی‌ است که نظام در سال‌های گذشته زمانی‌ که با تحریم مردم رو برو میشد به کار گرفته و برایش این شیوه کم هزینه‌ترین است. بنابراین تحریم دوباره انتصابات حکومتی بیشتر به نفع حکومت خواهد بود و از این چالش بزرگی‌ که در مقابلش قرار دارد به ساده‌ترین شیوه عبور خواهد کرد.

اما از دگر سو " سیاست مشارکت" نیز تجربه شده است و به همگان ثابت شده که رای مردم در حکومت اسلامی هرگز دارای ارزش  نبوده و نیست

اما راه حل چیست؟

برای پاسخ گفتن به این مهم باید چند نکته را برشمرد

 در جنبش مردمی دو سال گذشته ، مردم با مشکلات فراوانی‌ رو برو بودند که یکی‌ از آنها حضور نظامیان و بستن بسیاری از شاهراها برای پیوستن مردم به یکدیگر بود

                     حکومت اسلامی در روز انتصابات فرمایشی نمایشی اش خواستار حضور هرچه بیشتر مردم در خیابان‌ها است و خود حکومت شرایط را فراهم می‌کند که مردم هر چه بیشتر در خیابان‌ها باشند تا بدین وسیله مشروعیت خود را به جهانیان نشان دهد

 حضور چشمگیر خبرنگاران خارجی‌ و داخلی‌ در سطح شهر به دعوت خود نظام-

با توجه به سه‌ نکتهٔ یاد شده، روز انتصابات فرمایشی نمایشی حکومت اسلامی بهترین روز برای تظاهرات ضد حکومتی است، در این روز خود حکومت شرایط را فراهم کرده تا مردم در صحنه باشند و نیازی به بستن راه‌ها و جلوگیری از تجمع و بیرون آمدن مردم به خیابان‌ها نمی‌بیند

بنابراین به جای خانه نشینی و یا مشارکت در انتصابات که هر دوی اینها امتحان شده و جواب نداده، راه سوم بهره گیری از همین فرصت طلایی برای اعتراض به کلیت نظام، مقابل دوربین‌های خبرنگاران  داخلی‌  و خارجی‌ است، فضایی که حکومت به سختی میتواند تحت کنترل قرار دهد زیرا خود میدان را برای حضور مردم باز گذاشته است

تبدیل روز انتصابات به روز تظاهرات و " تداوم آن " شاید بتواند تحولی‌ در ایران به وجود آورد که نیازی به حملهٔ نظامی و به خطر افتادن تمامییت ارضی ایران نباشد

با مهر
داریوش دولتشاهی